نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2 دانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده
ظرفیت باربری شالودههای سطحی یکی از مهمترین موارد تاثیرگذار در طراحی سازههای واقع بر آنها میباشد. برای بهبود ظرفیت باربری شالودههای سطحی، میتوان از روش مسلح سازی با بکار بردن ژئوگریدها درون خاک زیر شالوده استفاده نمود. در این تحقیق مزایای استفاده از یک لایه ماسه جایگزینی در شیروانیهای رسی و همچنین قرار دادن لایههای ژئوگرید در داخل خاک ماسهای جایگزین شده را بررسی میکنیم. در این مقاله با استفاده از روش المان محدود PLAXIS اثر پارامترهای مختلف هندسی از جمله ضخامت لایه ماسه جایگزین شده، تعداد ژئوگریدها، فاصله بالاترین ژئوگرید تا کف زیر شالوده، فاصله بین ژئوگریدها و طول ژئوگریدها، را بررسی نمودهایم. با تعیین مقدار بهینه هر کدام از پارامترها می توان بهترین استفاده را از ژئوگرید به عنوان مسلح کننده کرد و ظرفیت باربری را تا جایی که امکان دارد افزایش داد. در نهایت جهت صحت سنجی نتایج عددی با نتایج آزمایشگاهی مقایسه خواهد شد.
کلیدواژهها
موضوعات