نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2 استادیار، گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده
سازههای فضاکار به علت درجه نامعینی بالا، سختی قابل توجه و وزن کم در سالهای اخیر جهت پوشش فضاهای بزرگ به شدت مورد توجه قرار گرفته اند. وجود انواع ناکاملی در این سازه ها چه در حین تولید مصالح یا هنگام اجراء، با توجه به تعداد زیاد اعضاء و گرهها اجتناب ناپذیر است. مطالعات انجام گرفته بر روی این سازه ها حساسیت رفتار آنها را به وجود انواع ناکاملی ها که در واقع ماهیتی تصادفی دارند نشان داده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر انحنای اولیه اعضاء بر ظرفیت باربری و قابلیت اعتماد شبکه دولایه تخت با بافتارهای متفاوت است. برای این کار دو نوع بافتار دوراهه و اریبی در دو حالت با و بدون چشمه و مجموعا هشت سازه مختلف ارزیابی شده اند. برای هر سازه ابتدا انحنای اولیه در اعضاء بصورت تصادفی با توزیع نرمال اختصاص یافته سپس تحلیل المان محدود غیرخطی بارافزون قائم توسط نرم افزار OpenSees انجام شده است. این فرایند برای هر سازه 1000 بار تکرار شده و مجموعا 8000 تحلیل غیرخطی انجام شده است. نهایتا پارامترهای آماری و قابلیت اعتماد هر سازه بروش مونت کارلو ارزیابی شده اند. نتایج نشان میدهند که شبکه تخت دو لایه فضاکار با بافتار دولایه روی دولایه و بدون چشمه، عملکرد بهتری دارد و نه تنها میانگین ظرفیت باربری قائم و قابلیت اعتماد آن بیشتر است بلکه حساسیت آن نیز به انحنای اولیه اعضاء کمتر میباشد.
کلیدواژهها
موضوعات