نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• رضا اکبری ¹
• پیام قول بیگی ²

¹ استادیار، معاونت سازمان نگهداری جاده‌ها و حمل و نقل، تهران، ایران

² دانشجوی دکتری، گروه نرم افزاری سازه،اصفهان، ایران

چکیده

در سال‌های اخیر تلاش‌هایی به منظور کنترل تغییر مکان­‌های جانبی سازه‌­ها، بالاخص در سازه‌­های بلند مرتبه، به کمک روش معیار بهینگی انجام شده است که قدرت و ظرفیت این روش را بخوبی نشان داده است. در این تحقیق، با استفاده از این روش، فاصله مراکز جرم و سختی سازه‌­ها که در پاسخ دینامیکی و بالاخص در رفتار پیچشی و نهایتاً در طرح نهایی آن‌ها تاثیر گذار است، با هدف کاهش رفتار پیچشی و کنترل تغییر مکان جانبی، بهینه شده است. در ادامه، کارایی روش مذکور با مثال­هایی از سازه‌­های مختلف برآورد می­‌شود. در مثال اول، رفتار پیچشی مدل ساده شده‌­ای از قاب یک طبقه با صفحه صلب و فنر­های خطی به کمک این روش بهبود یافته است. در مثال دوم، رفتار پیچشی یک سازه چهار طبقه دارای نامنظمی شدید در پلان، ناشی از فاصله قابل توجه مراکز جرم و سختی، به رفتار مطلوب­‌تر با پیچش کمتری تبدیل شده است. در آخرین مثال بررسی شده، پل بتنی سه دهانه دارای پایه­‌های با ارتفاع متفاوت که در ادبیات موضوع به عنوان پل با نامنظمی شدید و حساس به پیچش مطرح شده است، با بهینه کردن ابعاد پایه­‌های پل به کمک روش مذکور، به رفتار منظم‌­تری از لحاظ پیچشی تبدیل شده است.

کلیدواژه‌ها

• معیار بهینگی
• فنرهای جایگزین
• تراکم استاتیکی
• برون مرکزی مراکز جرم و سختی

موضوعات

• زلزله